آماده سازی بستر ترانشه و انجام آزمایش های مهندسی
قرار دادن لوله ها در ترانشه
پوشاندن لوله ها با عملیات خاک ریزی و خاک کوبی
مرحله اول عملیات نصب لوله، شامل بازدید مهندسان و کارشناسان از محل نصب و ترانشه ها است. مرحله دوم نصب لوله کاروگیت در ترانشه، همان قرار دادن لوله ها در کانال است. مرحله دوم لوله گذاری، مهم ترین مرحله در این عملیات محسوب می شود. در هنگام لوله گذاری در ترانشه باید شیب زمین را در نظر گرفت؛ لوله کاروگیت باید با کف ترانشه تماس مستقیم داشته باشد؛ در زمین های پر شیب، امکان حرکت و سر خوردن لوله ها در داخل ترانشه وجود دارد؛ برای رفع این مشکل، لوله ها در ترانشه باید توسط عوامل نگهدارنده، محکم شوند. به این روش، “مقاوم سازی لوله کاروگیت در ترانشه” گفته می شود.
برای مقاوم سازی لوله در ترانشه، می توان از بلوک های بتنی استفاده نمود. بلوک های بتنی، عمود بر مسیر لوله گذاری در ترانشه قرار داده می شوند. فاصله قرار گرفتن بلوک ها در ترانشه، متناسب با شیب زمین و طراحی مهندسی ترانشه تنظیم می شود.
در برخی موارد، خطوط لوله و ترانشه ها در محلی تغییر مسیر می دهند. در این حالت، خط لوله کاروگیت توسط اتصالات زانویی، سه راهی و …، به خط لوله بعدی متصل می شود؛ بنابراین، برای این اتصالات نیز در ترانشه باید عملیات مقاوم سازی صورت گیرد.
جهت مقاوم سازی اتصالات لوله کاروگیت در هنگام تغییر مسیر ترانشه، می توان از بلوک های ضربه گیر در محل استفاده کرد. بلوک های ضربه گیر، رایج ترین روش کنترل و جذب نیروهای ضربه ای است. اساس کار بلوک ضربه گیر به این صورت است که، نیروی ضربه توسط بلوک جذب می شود، سپس به بتن و در نهایت به زمین منتقل خواهد شد. به این روش، لوله کاروگیت و اتصالات آن، به خوبی محافظت می شوند.
مرحله آخر عملیات لوله گذاری، خاک ریزی و پوشاندن سطح لوله ها است. در ابتدا از خاک های نرم برای پوشاندن سطح لوله استفاده می شود و سپس با استفاده از ماشین آلات صنعتی، سطح ترانشه را مسطح می کنند.