اصولا لوله هاي پلي اتيلن با توجه به شرايط توليد و طول و ساير الزامات درخواست کننده محصول به دو صورت کلاف و يا لوله پلی اتیلن توليد مي‌شود .که کلاف‌ها مي‌توانند بصورت انباشته بروي هم قرار گيرند و لوله‌ها نيز با مهار کننده‌هاي مرسوم بروي کفي بارگيري مي‌شوند .
طول استانداردي که عموما براي بارگيري لوله‌ها در اکثر مواقع مرسوم است تقريبا 40 اينچ مي‌باشد هر چند لوله پلی اتیلن هائي با طول 60 اينچ نيز توليد شده است .مقطع عرضي معمول در سيستم‌هاي حمل و نقل 20 اينچ مي‌باشد . هر چند اين قوانين بصورت يک استاندارد جامع نيست و با شرايط محلي و قوانين مکان پروژه ممکن است تغيير نمايد .در صورتيکه اين محدوديت‌ها مورد توجه قرار نگيرد جريمه‌هاي ناشي از نقض قوانين باعث بالا رفتن هزينه‌هاي حمل مي‌گردد .
محدوديت‌هاي وزني نيز که از جمله موارد محدود کننده در انتقال محصولات بشمار مي آيد با توجه به سبکي وزن لوله‌هاي پلي‌اتيلن کمتر اتفاق مي‌افتد اما اين نکته نيز بايد هميشه مورد توجه قرار گيرد .
شکل 1 نمونه‌اي عمومي از روش بار گيري و حمل و شرايط بسته بندي رانشان مي‌دهد هرچند ممکن است شرايط واقعي با مثال عنوان شده متفاوت باشد .اتصالات کوچک عموما در کارتون و يا بسته‌هاي قابل حمل بسته‌بندي مي‌شوند که اگر مقدار اين کارتون‌ها زياد باشد توصيه مي‌شود که از پالت‌هاي مخصوص جهت بارگيري و جابجائي آن استفاده گردد .
در مواقعي که لوله‌ها بصورت کلاف بارگيري مي‌شوند مي‌توان بسته‌هاي کوچک اتصالات را در ميان کلاف قرار داد .
تانک‌ها ، منهول و يا قطعات بزرگ و يا کاملا سفارشي هميشه بطور مجزا بروي کفي بارگيري و حمل مي‌شود .